Vezelay 29 km (607)
4 juli 2015 - Chablis, Frankrijk
Soms zit het tegen en naar Compostelle meteen mee!
Vanmorgen vroeg vertrokken uit Accolay. Was om zes uur al onderweg, want lange dag met hoge temperaturen. Langs de rivier de Cure. Eerste dorpje snel bereikt en de eerste zes km gingen als gesneden koek. Het riviertje bleef links langs me en was heel vriendelijk. Achter het dorp was het vriendelijke stroompje blijkbaar heel boos geworden, want de weg was verdwenen: meegenomen. Het Franse volkje wijst wel aan dat ik de andere kant uit moet, maar daarna geen enkele verwijzing met bovendien geen bereik via internet. Zwerf gedurende anderhalf uur rond tot bij een boerderijtje een gezin met toeroept, me binnenhaalt, water aa sleept en de oude dame een salade gaat klaarmaken in de keuken. Terwijl ik zit bij te komen, komt een groep wandelaars langs.
Ik wordt gevraagd hen te vergezellen naar Vezelay. Het zijnde Peres de Famille. Ieder jaar maakt een groep vaders een bedevaart najaar VezelY in het eerste weekend van juli als eerbetoon aan hun kinderen . Ze waren twee dagen onderweg in gezelschap van bun pastoor. Een gezamenlijke biecht mocht ik beleven tijdens een stevig onweer. Was ik stil van. PStoor raakte de binnenkant van mijn hart!
Zomteen is er een H.Mis in de kathedraal voor 1500 vaders. Morgen krijg ik de pelgrimszegen in diezelfde basiliek en daarna vertrek ik naR Anthien.
Geen woorden voor weer en bijzondere dag. Apart.
Salut en voor morgen met de zegen: bon voyage.
Jo en Maria Dassen
Ik heb bewondering voor jou.Verder ben iedere dag weer onder de indruk van je weer hebt mee gemaakt, en zoals je met die dingen omgaat.
Groetjes, Jef . Ik blijf je natuurlijk volgen.
Zelf net terug van vakantie in Rougeux (Haute-Marne), heb ik ademloos je reisbelevenissen en -indrukken gelezen. Dat is het echte reizen. Je beleeft in die weken en maanden meer dan in vele jaren op het stadhuis in Maastricht. Heerlijk om zo de tijd en de weg aan jezelf te hebben. Gelukkig kun je de inspanning aan. Ook het lijden zal trouwens zijn bekoring hebben. Ik ben benieuwd wie je bent als je terugkomt.
Oostelijk Haute-Marne is zo'n beetje als het gebied waar je de laatste dagen door getrokken bent: een aards paradijs van velden en bossen, veel lege gehuchten en gesloten winkels, restaurants en hotelletjes. Maar als je doorzoekt doe je leuke ontdekkingen, en het eten en drinken is uiteindelijk toch prima. Met de cantharellen was het helaas (nog) niks.
Ik wens je veel zegen (en een beetje regen) op het vervolg van je tocht.
Hartelijke groeten,
Roel en Juliette
Inmiddels heb je meer dan 600km gelopen en al zoveel mooie verhalen! Het lijkt alsof je alleen maar aardige mensen ontmoet en overal zeer goed te eten en drinken krijgt! Veel succes en plezier en we blijven je volgen!
Hartelijke groet, Bert