Orthez 29 km (1568)
12 augustus 2015 - Orthez, Frankrijk
Orthez
Vandaag was een van de dagen met een gouden rand. Dat werd niet veroorzaakt door het onweer dat losbarstte toen ik om zes uur de Refuge verliet in Hagetmau. Voor vijf en een halve euro een bed met douche en keuken is ondanks het amechtig gesnurk van twee fietsende medepelgrims niet teveel. Buiten wat het vochtig en heerlijk koel. Het landschap begint weer de plooien richting Pyreneeën. Ik kan ze regelmatig zien als ik weer op een plateau aan kom. Ben benieuwd: lijkt me heerlijk om doorheen te mogen zwoegen.
Bij cote - zo noemen ze hier hellingen - drie staat een oude man me boven op te wachten. Of ik koffie wil. Ik met hem mee. Op oude pantoffels dribbelt hij een bouwval binnen. Voeten vegen als je naar buiten gaat! Hij komt naar buiten met een kopje espresso. Bereidingswijze ken ik gelukkig niet: maar heerlijk! Hij stelt zich voor als monsieur Hermieux Josef. Mopsneusje en tandeloos. Wat een energie en enthousiasme. Hij is al negentig en nog lang van plan pelgrims van koffie te voorzien. Een ding begreep hij niet. Gisteren was een mevrouw langs gekomen, die geen koffie wilde! Voor mij ook onbegrijpelijk.
Verder lopen door Sault dd Navaille hoor ik blaasmuziek. In de Salle Polyvalente - zo noemen ze hier een multifunctionele accommodatie - is een juf druk bezig met de jeugdharmonie. Optreden voorzien op 30 augustus: dorpsfeest. De jeugd genoot dat ik kennismaakte en even bleef luisteren. Goed te weten dat aan mijn wandeling een sponsoractie per gelopen km is gekoppeld ten bate van de jeugdopleiding van onze harmonie. Deelnemen kan nog steeds!
En dan ontmoeting drie: de pastoor in het dorpje Salespisse (kan d'r niets aan doen: dorp heet nu eenmaal zo - is bezig de kerk te sluiten: ook onze lieve heer heeft behoefte aan een middagdutje. Ik zit mijn lunch te genieten: water en brood. Snel zijn we bij het waarom van mijn voettocht en alle penitenties in mijn rugzak en kop. Ik vertel hem dat augustus voor mij een speciale maand is gevuld met droefenis, weemoed en pret. Twintig jaar terug verloren we onze lieve vriendin Marleen en kregen er warme vriendschappen van Anita en Thijs voor terug. Mijn helaas overleden oudste broer Sef is deze maand jarig ( ja de andere broertjes ook alvast proficiat ). Sef wilde deze wandeling samen met mij maken: hij zou dan 75 worden. Het heeft niet zo mogen zijn: Sef mis ik dagelijks.
De pret zit m in Maria ten Hemelopneming - Sainte Marie! De verhalen over dit feest in Luik zal eenieder kennen. Dit vertel ik deze priester of beter pastoor. Hij bindt me op het hart om nooit te vergeten. Alweer een wijs mens op mijn weg!
Omklokslag drie uur werd ik welkom geheten in het klooster van de zusters Clarinessen. Eigen kamer, frisse lakens en handdoeken. Hoe rijk kun je zijn. Om half zes naar de vespers geweest en morgenvroeg de lauden en een H. Mis voor ik vertrek.
Weer geweldig om Uw verslag te lezen. Moet zelfs een traantje wegvegen. Denk iedere keer aan pap als ik Uw reisbelevenissen lees en weet zeker dat pap dit ook graag had willen meemaken. En zal van hier boven met trots naar U kijken.Geweldig! Super trots op mijn pete oom! Nog heel veel loop plezier en geweldige belevenissen.
Gr Carla
Ik zie dat je de Pyreneeen nadert, ongetwijfeld met Roncevalles als tussendoel. Het herinnert me aan mijn tocht per auto veertig jaar geleden, toen ik eind van de middag door het gezellige St.-Jean-Pied-de-Port reed: volle terrassen met etende en drinkende mensen. Ik besloot door te rijden naar het beroemde klooster in Roncevalles, waar je volgens mijn handboek ook kon eten en slapen. De steile kronkelweg viel tegen en het was al duister toen ik daar aan kwam. Toen ik bij de kloosterpoort aanbelde en klopte (bonkte) werd er niet meer opengedaan. Ik moest doorrijden en heb een eind verder langs de kant van de weg in de auto geslapen, naar 's morgens bleek aan de rand van een ravijn. Ik hoop dat jij op tijd aankomt!
Hartelijke groeten,
Roel en Juliette
Ik val in herhaling maar het is echt heel mooi om je relaas te lezen en - tussen de regels - wat het met je doet. Bijzonder zijn de ontmoetingen en de ontboezemingen. Je geeft mij daar een hele hoop inspiratie en stof tot nadenken mee.
Je sportieve prestaties zijn opmerkelijk. Moge blessures je bespaard blijven. Ik (en niet alleen ik) blijf je volgen. Keep on track.
Grts Guido
je eerste pensioendag met een gouden rand. Welverdiend!
Heb weer, zoals steeds, genoten van je reisverslag. Mooi wat deze route zoal teweeg brengt en het inzicht dat het verschaft. Geniet van de rust en pracht van de natuur en de bijzondere ontmoetingen.
Hartelijke groet, Paula
Ik zie uit je berichtgeving, die ik consequent volg, steeds meer voldoening en inspiratie afstralen. Neemt dus toe met elke kilometer die je aflegt. De ongemakjes worden terzijde als minimaal gemeld. Zoveel positivisme, dat inspireert ook anderen zoals mij. Fantastisch om te zien hoe naast de ontmoetingen en belevenissen onderweg toch ook eikmomenten uit je leven ( op afstand) dagelijks op de voet gevolgd worden. En ik lees vervolgens ook dat je aan de voet staat van je hoog(s)tepunt in de tocht en dat je daar reikhalzend naar uitziet. Wat moet dat dan wel niet worden? Keep going!!! Vrgr., remy ( uiteraard ook groet van Marij)
Het is nu echt zo ver! Je bent met pensioen. Het voelt alsof je afscheid een week geleden was maar je bent al twee maanden aan het wandelen. Nog steeds met veel plezier volg ik je verhalen en als treinenliefhebber natuurlijk ook super dat je zoveel over oude spoorroutes loopt! Ook de ontmoetingen die je hebt zijn bijzonder. erg leuk om zo mee te krijgen hoe het je vergaat. Zet door en geniet er van! Hartelijke groet, Bert
De eerste dagen van je pensioen worden goed gevuld. Reeds twee maanden aan het wandelen!! En dan iedere dag een behoorlijke afstand!! Complimenten voor je doorzettingsvermogen. Ik lees je steeds langer wordende verhalen iedere dag en ben iedere dag ook weer benieuwd wat je hebt meegemaakt en hoe je je voelt. Een kleine correctie nog tot slot; de zusters die je noemt zijn geen Clarinessen, maar Clarissen. Misschien zit je met je hoofd nog te veel bij de harmonie met zijn klarinetten. Succes verder.