Les billanges (27) en St.leonard Noblat (22) (1071)

Gisteren een hele mooie wandeldag. We liepen met zijn drieën vier kilometer door een prachtig glooiend landschap naar een berg - de Monthier - die 700 meter hoog is. Dat was acht kilometer klimmen en vervolgens acht kilometer dalen. Dwars door een soort van bos dat totaal groen was vol gefilterd licht. Schaduw! De hele beklimming absolute stilte! Een vos op het pad en een ontmoeting met twee reeën. Ik heb telkens kippenvel zo bijzonder! Wat kan de natuur - en het leven - mooi zijn. In Les Billanges wachtte Francoise een kunstenares als pelgrimsherbergier. Ze heeft vegetarisch gekookt in haar huisje van Hans en Grietje of beter villa Kakelbont voor zes pelgrims: twee mannen e vier vrouwen. Rustieke plek met een mannentaal en twee vrouwenkamers. Lekker geslapen: lag er om negen uur in. 

Na het ontbijt vanmorgen met alleen brood en jam en koffie samen verder naar St. Leonard Oblat. Weer lekker gewandeld. Het landschap is nu weer minder ruig maar blijft glooien. Heb de tocht vooral in de achterhoede gelopen. Mijn rechtervoet baart me wat zorgen. Geen last tijdens het lopen maar als de voet uit de schoen komt na een uur of twee toch enige zwelling. Het zal toch niet ... Kom in St.leonard en nu blijft hij rustig! Ben in pelgrimsherberg met wasmachine en ligbad.Wat een luxe! 

In de kerk   een collegiale - een moment van stilte voor mezelf. Even aan thuis denken. Een kaarsje. Dankbaar. Medepelgrim Willeke is in tranen: het verlies van haar dochter komt plots heel scherp dichtbij. Even afschakelen.