Leon 25 km (2137)

Leon 25 km (2137)
Gisteravond een heerlijke vegetarische maaltijd genoten. Weliswaar pas om acht uur, maar Pedro de herbergier verdiende het te wachten! Daarna naar bed en non-stop doorgeslapen tot zeven uur. Heerlijk. Blijkbaar was het nodig. En ... Vanmorgen geen vroege vertrekkers! Aan tafel: twee Belgen, een Zweed, een Thai, twee Fransen. De meneer uit Thailand glimlachte, at en drom en glimlachte. De Zweedse meneer was al tweemaal vertrokken om naar Santiago te gaan. Dit keer was hij vertrokken uit Genève. Hij was erg moe, want liep 40 km per dag! Een hand onder zijn hoofd tijdens het eten, zegt genoeg. 
Toen ik hem vanmiddag in Leon weer trof, was hij op zoek naar een hotel met een kamer voor zich alleen. Hij wilde twee dagen slapen. Worden nog lange kilometers naar Santiago ....
Het was een vreemde kille wandeling. Het was acht graden toen Pedro me uitzwaaide. De trui was hard nodig en ik had al een extra t-shirt aangetrokken dus vier laagjes op mijn lijf. Op het laatste stukje Meseta was er volop beweging. Vrachtwagens en bulldozers waren bezig met de aanleg van wegen. Europees geld om deze regio er bovenop te krijgen. Beter dit dan de ouderwetse subsidie aan boeren voor melk en vleesproductie. Zorg als overheid voor de randvoorwaarden en de ondernemers kunnen er vervolgens gebruik van maken en de economie in beweging zetten.
De weg vertoont plots weer bochten. De eentonigheid verdwijnt. In Mansilla de las Mulas kom ik een mevrouw tegen uit Oostenrijk. We hebben al een paar maal in dezelfde  refugios geslapen en met elkaar gesproken. Ze is ook al afgemat en gaat verder met de bus naar Leon. We drinken nog een koffie (zij) en thee (ik) en als ze nog even naar het toilet gaat komen twee Franse meneren binnen. Als ze terugkomt geeft ze me een knipoog en vertrekt spoorslag zonder nog iets te zeggen. Beide heren kijken vreemd op: gisteravond hebben ze nog met haar gegeten zo blijkt. Als ik de bus verklap, begrijpen ze de gene. Hopelijk treffen ze elkaar nog in Leon. Kan leuke ontmoeting worden....
In Leon tref ik weer de hele groep jeugd die al vanaf de Spaanse grens samen optrekt. Iedereen is blij me te zien en vraagt hoe het gaat. Blijkt dat de anderen allemaal niet de officiële route gelopen te hebben. Ben weer eens de enige zuivere in de leer. Terwijl we op het plein voor het Stadhuis van Leon bezig zijn horen we doet verhaal dat de twee Israëlische meisjes aan de zusters van Santa Maria waar ik ook verblijf gevrAgd hebben om ivm met Sabbat morgen nu al een maaltje te bereiden in de keuken. Bljjkbaar hebben de zusters dat niet goed gevonden, waarop de dames zijn vertrokken. Weet niet wat ik ervan moet denken: Zou precies datgene zijn waar ik zo wars van ben. Discrimineer nu eens niet op basis van geloofsovertuiging! Geloof is persoonlijk en particulier! Zou ik stom vinden als dit verhaal klopt.
Vanmiddag is mijn familie bezig zich te verzamelen in Epen. Veel plezier gewenst. Toch vreemd er niet bij te kunnen zijn.