O Cebeiro 24 km (2298)

10 september 2015 - O Cebreiro, Spanje

O Cebreiro 24 km (2298) Vandaag was een van de meest indrukwekkende dagen. Sprookjesachtig mooi landschap. Ruige natuur. Soms een pad steil omhoog. Een boer met koeien. Een ravijn. Een ruiter. Hier is Onzelieveheer nog dagelijks bezig met het scheppingsproces. Woorden schieten te kort om deze dagtocht te omschrijven. Vanmorgen was de refugio om half zes helemaal leeg. Iedereen was weg. Heb heerlijk doorgeslapen tot half acht en om acht uur ben ik vertrokken. Geen mens te zien. In het eerstvolgende dorpje heb ik ontbeten: twee koffie en een bocadillo jambon. De eerste tien kilometer door een rivierdal van de rivier de Valcarne. Naast het stroompje loopt hier mijn wandelweg en een autoweg. De dorpjes waar ik doorheen loop strijden met elkaar in schoonheid. Veel oude mensen in het zonnetje aan het knikkebollen. In de schaduw blijft het fris. Als de weg begint te stijgen wordt het frisser en tijd voor mijn fleece. Op gegeven moment draait de weg naar de zonzijde. Ik ben dan in het plaatsje La Faba. Trui uit en door een bos met gefilterd bijna groen zonlicht twee uur klimmen en klauteren over een rotsachtig pad. Ik kan niet beschrijven wat er dan met je gebeurt, maar het komt in de buurt van een soort van ultiem geluksgevoel! Dat overkomt met niet alleen. Om me heen zijn met regelmaat pelgrims die ook zo reageren. Een drietal oudere heren uit Antwerpen bijvoorbeeld waarvan er eentje op het Veldeke in Maastricht heeft gezeten. Of twee Amerikaanse dames die al veertien dagen op de Camino zitten. Letterlijk: ze gaan iedere kilometer zitten en zuchten van verrukking! Of twee Ierse mensen die eergisteren zijn begonnen en waarvan de mevrouw verwacht dat ze dwaze etappe in drie dagen gaat doen. Of misschien wel de twee jonge mensen die op een plekje in het bos gratis fruit en drinken aanbieden en met me hun ongerustheid over de wereldvrede delen. Kort en goed een dag met een gouden randje die heel veel overeenkomsten vertoont met de dag van Saint Jean naar Roncevalles. Dank ieder voor de warme reacties trouwens!

Foto’s

4 Reacties

  1. Henk Frins:
    10 september 2015
    Beste Jan,

    je verhalen krijgen een steeds impressionistischer karakter. Je proza begint poetische trekjes te vertonen. Is dat wat de Camino met je doet? Ik zie de kleuren van het landschap als je het beschrijft. Heel mooi. Groet, Henk
  2. Marly:
    10 september 2015
    oh Jan, wat zeg je dat toch lief "Hier is Onzelieveheer nog dagelijks bezig met het scheppingsproces"; ben zeer ontroerd xxx Marly
  3. Carla:
    11 september 2015
    Ome Jan,
    Weer een genot om te lezen! Geniet van elke meter!
    Gr Carla
  4. Ingrid en Jan van Baal:
    13 september 2015
    Beste Jan,
    Met regelmaat hebben we je verhalen gelezen, ongelooflijk hoe mooi je alles beschrijft. Bewondering ook voor je kracht om elke dag weer te genieten van je wandelingen! Heel veel succes met de laatste kilometers samen met Clarie. Groeten, Ingrid & Jan