Captieux 23 km (1441)

8 augustus 2015 - Captieux, Frankrijk

Captieux
Afgelopen nacht een paar maal opgeschrikt door vuurwerkknallen. Bazas vierde een Son et Lumiere: een historisch schouwspel met de stasommuring en cathedraal als achtergrond. Middernacht begon het te regenen en ik heb ca. 7 uur door de regen gestapt. Poncho werkt prima en mijn rugzak met inhoud is lekker droog gebleven. Opmerkelijk is dat de weg dit maar gebruik maakte van een oude spoorweg van vijftien kilometer dwars door de bossen van Les Landes. Rechte weg omzoomd met vooral dennenbossen. Vijf reeën en ik alleen midden in de natuur. Eenzaam? Nee: wel alleen. Heerlijk om mee te mogen maken. Plots een onverwachte ontmoeting. Uit het niets duiken een zevental brandweermensen op: sappeurs pompiers. Klinkt in het Frans toch beter. Zijn met een oefening bezig en de weg kwijt! Ik: dit is een grap, maar nee. Ze sloffen achter me aan tot de eerstvolgende zijweg. Daar verschijnt een bus. Aan het geluid van de commandant te horen hadden ze een probleem zal ik maar zeggen.
De druilregrn brengt me naar de Refuge Municipal in Captieux. Tent is gesloten. Sleutelcode. Met behulp van Paula verschijnt de burgemeester en mag ik mijn natte spullen af doen. 
Klop op de deur en pelgrim Jan verschijnt samen met Hanneke. Aangenaam! Glas wijn en goed gesprek en de pijn in je lijf verdwijnt als sneeuw voor de zon. Buiten valt het in bakken uit de hemel. Ik heb na de douche mijn e tra warme kleertjes aangedaan en gazometeen een eenvoudig maar voedzaam maaltje bereiden. Kip met rijst en tomatensalade en vroeg naar bed. Komende week zitten er alleen etappes te wachten van 30 km. Mijn voetje gaat goed. Blij dat ik even heb getemporiseerd.

5 Reacties

  1. Patricia:
    8 augustus 2015
    fijn om te lezen dat het met je voet weer goed gaat, helaas dat er regen is/was, maar je weet, na regen komt altijd zonneschijn!
  2. Lou Buteijn:
    8 augustus 2015
    Jan je gaat hartstikke goed.
  3. Lou Buteijn:
    8 augustus 2015
    Jan je gaat hartstikke goed.
  4. Piet Roberts:
    8 augustus 2015
    Dag Jan,

    Zo zie je maar, zelfs autochtonen kunnen van het padje af raken. Dus je hoeft je niet te schamen als je als allochtoon een keer verdwaalt. En wat maakt dat uit in zo'n geweldig landschap! Maar dan moeten de voeten wel meewerken; en dat doen ze gelukkig. Geweldig om te lezen hoe je elke weer een slaapplek weet te vinden (ook al heb je die van te voren uitgezocht). Een goed gesprek en een wijntje doen wonderen zo te lezen. Succes weer morgen.
  5. Marion:
    9 augustus 2015
    Hoi Jan,
    Je krijgt de hartelijke groeten van Cees en Dini van de BB in Batalha. Ze informeerden meteen of je begonnen was met de tocht. De wandeling naar Fatima kunnen ze zich nog goed herinneren, maar die valt uiteraard in het niet bij je huidige prestatie. Lieve groeten van Marion en Lion en tot over twee weken.