Roquefort 35 km (1476)

Roquefort
Niet van de heerlijke kaas om maar meteen geen misverstand te laten ontstaan. 
Vanmorgen tegen half acht weg. Gisteravond om half acht onder de wol. Het regende echt pijpenstelen en de temperatuur daalde naar vijftien graden in de Refuge. Heb nog de wandeling voor vandaag doorgenomen en ben meteen in slaap gevallen. Werd middernacht wakker met het licht nog aan! De Refuge heeft twee sorties en ik heb het rijk voor mij alleen.
Vanmorgen een snelle douche en in de koude en klamme kleren. Warme kop koffie en sneetje kaas en jam! Het miezert. De eerste anderhalf uur in de poncho. De medepelgrims willen nog een half uurtje aanzien en dan vertrekken. Deze etappe gaat 35 kilometer worden en Hanneke en Jan willen proberen halverwege een slaapplek te bemachtigen. Hopelijk hebben ze succes! Tussen Capitieux en Roquefort is een dorpje maar daar zijn geen verblijfplaatsen bekend. 
Dus: blik op oneindig en doorstappen. Onderweg  vier ontmoetingen. Twee reeën, een auto en een mountainbiker. Met een uitzondering: in het dorpje Bourniot is een Bar/tabak open. Even voor ik daar aankom loop ik langs het plaatselijke Gemeenschapshuis. Is daar een h. Mis bezig. Afgeladen vol! De oude waardin wist me te vertellen toen ik van haar koffie genoot dat dat vier maal per jaar gebeurde. Normaal was het drukker in haar uitspanning maar het dorstige volkje was zich nu geestelijk aan het laven. Ze zucht: met Onzelieveheer is geen eerlijke concurrentie mogelijk. De uitspanning wordt behalve ons twee bevolkt door een oudere heer die bij zijn rouge - een kleintje rode wijn in een bollig glaasje - in diepe slaap is gevallen. Mist de H. Mis maar niemand - inclusief hijzelf - zal dat een probleem vinden. Als ik later buiten bij het monument voor de gevallen met mijn halve brood en een liter water een eenvoudige lunch geniet komt hij bij me zitten. Hij moet wachten tot de kerk uit is, vertelt hij. Anders heeft hij nogal wat uit te leggen thuis en is de zondagmiddag ...
Prachtige bossen met midden ertussen een uitgebreid agrarisch gebied met welgeteld drie boerderijen. Het lijkt de polder wel: het gebied staat vol met regeninstallaties. Robots.
Ook nu gaat de route over een oude spoorlijn. Onderweg de poncho nog een keer om gehangen. Ik lijk een wandelende tent.
Het dreigt weer te gaan regenen als ik de Refuge Associatf bereik. Gauw even de kerk in bij het voorbijlopen.  Drie fietsers hebben zich geïnstalleerd. Twee gaan een pizza halen. De derde - een parijzenaar werkzaam als jeugdleider bij jongcriminelen - tovert voor mij een maaltijd met kip en rijst e n meloen op tafel. De wasmachine draait. Morgen staat een etappe van rond 27 km op de rol: weet ik of mijn lijf de inspanning van vandaag goed heeft verwerkt.