Burgos (32) (1951)

27 augustus 2015 - Burgos, Spanje

Burgos 32 km (1951)
Voor Burgos is de route aangepast: je mag hem natuurlijk nog steeds lopen, maar veiliger is de nieuwe route. In plaats van het oude industrieterrein wordt vanaf Castanares de rivier Arzalon opgezocht die dwars door Burgos stroomt. Kost wat meer kilometers maar het gros van de peregrinos kiest daar voor. 
Vanmorgen op 1000 meter hoogte gelopen met schrale koude wind schuin van voren. Was met een zeer rotsachtig pad soms moeizaam klauteren. Termino de Atapuerca is een kleine bergpas op 1160  en dan zie Burgos in de verte al liggen. Moet je alleen nog 23 kilometer lopen. Tot de bebouwde kom blijft de wind stevig tegendruk geven en ik loop de hele dag met een trui om wat beschutting te hebben. Morgen ga ik de Meseta is. Een soort van half-woestijn op 800 meter hoogte. Dit gedeelte van de route door de Meseta beslaat 200 km. Ik ben benieuwd!
Vanmorgen was ik om zeven uur op pad. Eerste doel om in het eerste dorpje Agen een klein ontbijt te kunnen nuttigen. Was gelukt: een bocadillo (vers warm broodje met ham en tomaat) een kop koffie en een glas verse jus. 
Tijdens de volgende stop een kop thee gedronken met Barbara een Ierse pelgrim die tussen twee jobs besloten heeft om een stuk te gaan lopen. Volgende week heeft ze een sollicitatiegesprek in Monza (het racecircuit bij Milaan) voor een baan als directiesecretaresse. Heeft nu tijd om zich in alle rust voor te bereiden. Vannacht heeft ze niet kunnen slapen. Ze had een stapelbed en de benedenbuur was erg luidruchtig qua snurken. Vanavond zoekt ze de beschutting van een hotelkamer. 
Verderop loop ik een meisje uit Kroatië en een jongen uit Spanje tegen het lijf. Ze trekken inmiddels twee dagen samen op. Vandaag voor het laatst: hij moet weer terug werken. Hij maakt tekenfilms en de bedoeling is dat over een jaar zijn eerste film uitgebracht gaat worden. Hij ontwerpt uiteraard alles digitaal maar is blij om drie weken geen computer te hebben gezien. Hij is haar eergisteren tegen gekomen toen hij een verkeerde weg dreigde in te slaan en zij hem daar op attendeerde. Zij is dertig en wil deze weg gebruiken om na te denken over haar leven tot nu toe en of ze andere wegen wil in slaan. Ik wens beiden alle goeds. Ze vertelt me dat ze de eerste dagen op de camino een engel bewaarder heeft gehad. Een jongen is ongevraagd vier dagen met haar opgewandeld en toen hij zag dat ze de eerste spier- en voetpijn overwonnen had was hij verdwenen. 
Vandaag is in meerdere opzichten speciaal. VNdaag begin ik aan mijn twaalfde wandelweek. Geweldig dat ik dIt mag doen! Vandaag beginnen de leden van de drumband met het nieuwe muzikale seizoen in de vorm van de eerste repetitie. Van hier uit alle succes en groot respect! Vooruitkijkend: volgend voorjaar is Groete Broonk!
 

Foto’s

3 Reacties

  1. Gijs geskes:
    27 augustus 2015
    Ik ben blij dat het zo goed gaat! Goed om zo vaak een verhaal van je te kunnen lezen. Hou vol!
  2. Jo Dassen:
    27 augustus 2015
    Hallo Jan.
    Wat heb je weer een aantal mooie en zinvolle verhalen geschreven.
    Nu een kort verhaal van mij.
    Heb gisteren met een gids een berg van meer dan vier duizend meter beklommen onder een stralend blauwe hemel over een gletsjer en morene. Was ook een aparte belevenis.
    Het was voor mij een zware camino, want ik heb me voorgenomen dat dit, gezien mijn leeftijd, de laatste zware bergtocht zou zijn die ik zou maken. Dus vanaf nu alleen nog bergwandelen. Maar het gaat niet om mij, maar over jou tocht.
    Zoals beloofd heb ik op de top een ogenblik stil gestaan met de gids die ik verteld had over over jouw bijzondere camino. Hij was er stil van en ook hij wenste je alle goeds voor de toekomst. Vanaf deze bijzondere plaats heb ik aan jou en aan je bijzondere verhalen gedacht en je alle goeds gewenst voor de resterende dagen, maar ook voor de tijd erna. Als je het zo wilt noemen is mijn reis ten einde voor wat betreft zulke beklimmingen. Ik zal op een andere manier verder gaan. Jan als je terug bent in Gronsveld zullen we zeer zeker nog eens samen filosoferen over jouw tocht. Maar nu nog eerst de laatste kilometers tot een goed einde brengen. Dat wens ik je nu, maar dat heb ik je ook gewenst vanaf de Weismies in Zwitserland op 4027 meter hoogte. Het ga je goed, hou vol en tot een volgend mooi verhaal of belevenis.
    Dat wenst je Jo en Maria.
  3. Jose Calventus:
    2 september 2015
    Hello Jan, it's me, Jose. I arrived home on saturday and have just started working again, but my mind is still there, in El Camino. According to the calendar, I only walked for 13 days, but I have the feeling that I was there for much more time. It's incredible how you can taste the flowing of time while you are there. I can't imagine how you must be feeling after so many days.

    Reading your entry has drawn a smile on my face, I have been sharing table again with you and Zrinka for a moment. It was a pleasure to hear your story and the others, like the one about the french couple and the two donkeys. It was a very emotional experience to know the truth behind what for me was just a curious form of doing the way. Definitely there is always a reason behind what we do.

    Good luck y buen camino!