Verlopen maar niet verloren

Spannend en onrustig geslapen. Toon en Maddy waren nog even gedAg zeggen gisteravond. Om 09:00 pelgrimszegen van pastoor: zeer indrukwekkend en mooi om mee te mogen nemen. Dan thuis langs sn Gijs oppikken. Joost en Thijs vergezellen ons tot het kapelletje: kost moeite om los te laten.  DN de dorpen uit met een laatste groet. Weldr de grens over en viA Visé de ravelroute opgezocht. Meteen verlopen doordat de routeaanduiding Belgisch wAs. 7 kilometer omgelopen. Eerste dip zal ik maar zeggen. Daarna door naar Luik waar Josien en Ger wachtten met de bagage bij het klooster van de zusters Benedictijnen. Gijs veel dank voor de begeleiding: waren plots 33 km. 

Afscheid van Clarie: mijn lief mijn alles. Een laatste knuffel: emotioneel. Tot over 3 weken!

De zusters hadden koude schotel gemaakt. Om jaloers van te worden, zo lekker. Na de douche een uurtje in de kerk bij de vigilie. Mooi om bij te wonen. Ik kende alleen het Te Deum. Dan naar bed. Morgenvroeg om zes uur de laude  en de H.Mis.